بررسی تأثیر شرایط عملیاتی هیدرولیز پروتئین دانۀ باقلا (Vicia faba) بر فعالیت ضداکسایشی آن

اصلاح آنزیمی پروتئین‌ها به منظور شکست باندهای پپتیدی خاص و اصلاح پروتئین‌ها به طور گسترده در صنایع غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این پژوهش پروتئین دانه باقلا با استفاده از آنزیم‌های آلکالاز و تریپسین در سه غلظت (1، 2 و 3 درصد) و زمان‌های واکنش 6-1 ساعت در دما و pH بهینه هر آنزیم (به ترتیب 50 و 37 درجه سانتی‌گراد و pH 8/5 و 7) هیدرولیز شد. درجۀ هیدرولیز، فعالیت مهارکنندگی رادیکال دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل (DPPH) و شلاته کنندگی یون فرو پروتئین‌های هیدرولیز شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد درجۀ هیدرولیز با افزایش زمان واکنش و غلظت آنزیم‌های آلکالاز و تریپسین افزایش یافت. زمان هیدرولیز و نوع آنزیم اثر معنی‌داری بر درجۀ هیدرولیز، فعالیت آنتی‌اکسیدانی و شلاته کنندگی پروتئین‌های هیدرولیز شدۀ دانۀ باقلا داشته است (P<0/05). پروتئین‌های هیدرولیز شده توسط آنزیم آلکالاز در غلظت 3 درصد و زمان 3 ساعت بیشترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی (75/41 درصد) و شلاته کنندگی یون فرو (55/95 درصد) را داشته است. در غلظت‌های 1 و 2 درصد آنزیم تریپسین بیشترین مهارکنندگی رادیکال DPPH در زمان 4 ساعت مشاهده شد که به ترتیب 42/38 و 53/7 درصد بوده است. بیشترین فعالیت شلاته کنندگی یون فرو در تیمارهای هیدرولیز شده توسط آنزیم تریپسین در زمان واکنش 2 ساعت مشاهده شد و پس از آن فعالیت شلاته کنندگی کاهش یافت. فعالیت مهارکنندگی رادیکال DPPH و شلاته کنندگی یون فرو با افزایش غلظت آنزیم افزایش یافت. نتایج نشان دادند آنزیم آلکالاز در مقایسه با آنزیم تریپسین، کارآیی بالاتری در تولید پپتیدهای با خاصیت آنتی‌اکسیدانی داشته است.